Op 27 juni j.l. is de eerste paal geslagen van het nieuwe raster langs de sprengkop en spreng van de Middelste Horsthoekerbeek in Heerde door Frans Ter Maten van Vallei en Veluwe, Mark Sandmann van het Veluwefonds en Ella de Hullu van de Bekenstichting. Dit raster moet de beek gaan beschermen tegen wilde zijnen. Bij de sprengkop en de eerste honderden meters van de Middelste Horshoekerbeek stond een zwijnenraster dat niet meer functioneerde. De zwijnen liepen er doorheen en konden makkelijk de beek bereiken en vernielden de oevers. Door een bijdrage van Stichting Veluwefonds, gefinancierd door de Veluwse sappenfabrikant Riedel,

De Bekenstichting gaat de cultuurhistorische waarde van sprengenbeken op de Veluwe nadrukkelijker onder de aandacht brengen. Dat laat voorzitter Ella de Hullu namens het bestuur weten in een extra dik lentenummer van De Wijerd, het kwartaalblad van de stichting. De Hullu laat in het magazine trots weten dat de stichting weer over een actieve werkgroep cultuurhistorie beschikt, die als doel heeft om de waarde van de sprengenbeken nadrukkelijker aandacht te geven in plannen van gemeenten, provincie en rijk. De Hullu: ,,Het blijft een onderwerp dat steeds aandacht behoeft. De natuur krijgt aandacht door de Natura 2000-status van gebieden, voor cultuurhistorie

Afgelopen zaterdag was een uitzending van Buitengewoon over de droogte in het Heelsums beekdal. Bij deze uitzending was Johan de Putter aanwezig namens de Bekenstichting en als lid van werkgroep Stromende Beken. In het volgende nummer van de Wijerd wordt er ook aandacht aan het Heelsums beekdal gegeven met een stuk vanuit Natuurmonumenten en een stuk vanuit de werkgroep over de hydrologie vanuit de Bekenstichting. De aflevering over dit beekdal kunt u hier terugkijken!

Op vrijdag 13 mei was de officiële opening van de gerestaureerde Quadenoordse Molen door John Smits, directeur van het landgoed Quadenoord – Boschbeek in het Renkums beekdal en de wethouder. Alweer 2 jaar geleden is met de herbouw van de watermolen begonnen. De molenplaats was lange tijd een ruïne, zonder dak of rad. Van het houtwerk was alleen de aanvoergoot nog aanwezig. De molen ziet er nu totaal anders uit; allereerst is het dakwerk zeer vakkundig opgebouwd in originele staat, met traditionele houtverbindingen en, uiteraard, met hout uit eigen bos. Tevens is een nieuw molenrad geplaatst en zijn twee maalstenen